Ünlü adamı kalabalık bir topluluk dinliyordu. Konuştu. Daha çok konuştu. Kalabalıklar sorular sordular. Daha da çok konuştu. Kalabalıklar güldüler. Konuşmaya devam etti. Kalabalıklar ağladılar. Konuşması hiç bitmeyecekti, hiç ölmeyecekti, kalabalıkta tek bir kişi kalana kadar konuşacaktı; eğer içlerinden birisi şu lafı edip gitmeseydi: Ve biz bazen bir şeyi anlatmakla onu sadece eksiltiriz.
