Çiçekler doğuyor bu bahar gecesi
Bu bahar gecesinde sevmeye ne var
Dersem güllerini bu gelen baharın
Sallanıp esersem budaklarında
Duysam adımı seven bir kızın
Hala öpülmemiş dudaklarından
Bu bahar gecesinde ölmeye ne var
Çiçekler doğuyor bu bahar gecesi
Uzak hastanenin odalarında
Başını saksıdan uzatıp bakar
Yatan hastaların her birisine
Bir de ürkek kokusu, utangaç kokusu
Karışır odanın yad kokusuna
İlaç kokusuna, iyot kokusuna
Çiçekler doğuyor bu bahar gecesi
Çiçekler açıyor gülle sesine,
Gülleler atılıyor, güller açıyor,
Gülleler atılıyor,
Beyaz gömleklerin yakalarında
Sağ-sol, yüreklerin yakınlığında
Gülleler atılıyor, güller açıyor,
Çiçekler doğuyor bu bahar gecesi
Çiçekler doğuyor bu bahar gecesi
Paris’te, Tebriz’de ve bahçemizde
Bu bahar gecesinde çiçeklenecek
Belki acılarımız da, hasretimiz de
Çıkacak yollara çiçekli kızlar
Ne bakmaya güç var ne göz yummaya
Ne çiçek vermeye bir kimsemiz var
Ne bir kimsemiz var çiçek ummaya…
Dersem güllerini bu gelen baharın
Sallanıp esersem budaklarında
Duysam adımı seven bir kızın
Hala öpülmemiş dudaklarından
Bu bahar gecesinde, ölmeye ne var
Ramiz RÖVŞEN
