19 Ekim 2014 Pazar

Üşür

ve şimdi penceresini rüzgar uçurmus bir adam
kış bir daha gelmese de üşür
insan ölünce çözüme kavuşur sanırdım
değilmiş anladım: insan ölünce toprağı bölüşür
ve penceresini rüzgar uçurmuş bir adam
ölünce de üşür ölünce de üşür

insanlar öldürülüyorsa devletler niçin vardır emrah
bıktık artık insanı küçük zaman dilimlerine sığıştırmaktan
ve bıktık küçük zaman dilimlerine sığmaya çalışmaktan
tüm yeryüzüne açılan küçük bir odamız olsun yeterdi
ekmeğimiz çayımız sigaramız olsun yeterdi
on ceket değil bir ceket alırdık yeterdi

köhne nefeslerden bıktık artık evet
ama söyle adam gibi bir kavga için neyimizi feda edebiliriz
ah masaya inen bir yumrukla çıkıp gelebilsen keşke
gelsen ve görülmedik bir rüzgarla uçursak
gökyüzüne bakmayan insanların masalarını masalarını
bir dergi çıkarmak yetse sevdiğimizi alıp götürmeye

ve şimdi penceresine rüzgar değmiş bir kadın
hep yaz olsa da üşür
insan uyuyunca çözüme kavuşur sanırdım
değilmiş anladım: insan uyuyunca büzüşür
ve penceresine rüzgar değmiş bir kadın
uyuyunca da üşür uyuyunca da üşür

rüzgarın sesini duyuyor musun emrah yeryüzünü süpürüyor
ah ne olur şu bozuk kulaklığı çıkarabilsen
ah kulaklıksız yaşayabileceğin bir dünya getirebilsem
birlikte oturur Allah'ı dinlerdik
bir güler iki ağlar üç kerre severdik
ve inan bana bütün kışlar ılık geçerdi

şu dünyaya bir kez daha gelsem bir kez daha istemezdim
nasıl üşüdüğümü anlıyor musun emrah

Mehmet Selim Özban
19 Ekim 2014 Pazar 14.37
Odam, Jordan-Tehran